*Aevis

SOFRONIA Rozejrzałam się wokoło, notując w głowie widok zniszczeń. Byłam pewna, że gdyby Michał Anioł teraz zstąpił na ziemię, niechybnie zacząłby malować całą gromadę ofiar na suficie Kaplicy Sykstyńskiej, nadając im nazwę “obraz nędzy i rozpaczy”. Xaris majstrował w gaciach. Megara wciąż siedział...

TEEMA [/center] Surowa, skalista ściana, górująca nade mną, wydawała się być odpychająca i niedostępna już samym swoim widokiem. Lód szklił się na jej załamaniach, jakby chcąc powiedzieć mi “nawet nie próbuj”. A gdy zadarłam głowę, zdałam sobie sprawę, jak bardzo cholernie trudne zadanie postawił m...

TEEMA W jednym z Lassiem mogłam się zgodzić - wyciągnąć coś od Dregi było niemalże sztuką. Ale rozumiałam to. Z natury, charakteru i wręcz urodzenia był politykiem. Z innej strony - chyba wszyscy wiedzieliśmy, że sam nie mógł nam wszystkiego powiedzieć. Gdyby Imperium nas dopadło, uzyskałoby zbyt w...

TEEMA Misje dla Dregi były… cóż, niekiedy niecodzienne (łagodnie mówiąc). Ale oboje już zdążyliśmy przywyknąć, i ja, i Lassie. A przynajmniej tak mi się wydawało. Trudno było zaprzeczyć, że zadań dla pilotów rzeczywiście przybywało, jednak Drega był na tyle rozsądny, by nas w to wszystko nie miesza...

PODSUMOWANIE Opustoszały budynek, przynależący kiedyś do Zakonu, powoli zaczynał niszczeć. Gdyby ktokolwiek teraz wszedł do środka, to oprócz szczątków droidów na lądowisku i wewnątrz budynków - już brudnych i rdzewiejących, z niekiedy przeskakującymi przebłyskami elektryczności - zobaczyłby tylko ...

SOFRONIA Przymknęłam oczy, oddając się przyjemności wyobrażania sobie, jak Apollo umiera na tysiąc sposobów. Stratowanie przez pegazy. Rozgniecenie na kowadle Hefajstosa. Przemiana w kwiatka, którego mogłabym zerwać i rozdeptać… tak, to była najpiękniejsza opcja. Z przyjemnością rozgniotłabym Apoll...

----------------- OG WRÓCI OK. 10.07 -----------------------

DOMENICO Udawanie konesera sztuki szło mi całkiem nieźle - by podkreślić ten wizerunek, zgarnąłem jeszcze kolejny kieliszek wina, wręczony mi przez inną osobę ze swojego grona znajomych. I tak doskonale zdawałem sobie sprawę z tego, że było to moje wino - i tylko i wyłącznie dlatego je przyjąłem. W...

SOFRONIA W milczeniu wpatrywałam się w Uriela, podążającego drogą własnej samozagłady. Mimo to żaden mięsień na mojej twarzy nie drgnął ani na milimetr, gdy chłopak sięgnął do swoich własnych oprawek, ściągając je i wręczając mnie. Przełożyłam tacę do drugiej ręki, nim odebrałam jego okulary. Dziwn...

DEMOS Prawie aż rozdziawiłem usta, widząc jak Meg strzeliła prawego sierpowego rozwydrzonemu synalkowi Posejdona. Nawet nie przytrzymałem gościa. Nie to, że chciałem go przytrzymać, no gdzie, szanujmy się, absolutnie nie - ale nawet gdybym próbował, byłoby to niemożliwe, bo chłopina zaraz by i tak ...