*Aevis

LAVRENCE Bardzo, ale to bardzo paradoksalnie rzecz biorąc, było już tak tragicznie źle, że Lavrence zaczynał się nawet delikatnie, takimi maluśkimi kroczkami uspokajać. A to z prostego powodu: gorzej być już nie mogło. Owszem, tak się często mówiło i, co więcej, to powiedzonko działało jak lep na m...

LAVRENCE Jak on się niby znalazł w tej sytuacji?! Przecież jedynie gawędził sobie z Eli! Potem pomógł nowopoznanej Stelli z jej uszkodzonymi wystawami — i na tym miały się skończyć rewelacje tego dnia! Potem miał już tylko oglądać przedstawienia, kręcić się ze znajomymi, pojeść trochę smacznych prz...

ANTONETTE Dookoła działa się istna katastrofa. Antonette niekoniecznie tego się spodziewała po szkolnym święcie. Wprawdzie owszem: oni wszyscy byli potomkami greckich bogów, tragedia zaś brała się właśnie ze starożytnej Grecji, ale w nieco bardziej artystycznym wymiarze — a nie dosłownym, jaki malo...

LAVRENCE Bał się. Bał się tej rozmowy jak cholera, chociaż nie żałował, że zaczepił Drakona. Wyglądał porażająco; koszulka opinała się jego ciele jak na jakimś modelu, ale bynajmniej to Lavrence’a nie podniecało, a niepokoiło: masa mięśniowa swojego rywala dyskusyjnego była znacznie większa od tej ...

LAVRENCE Trochę nie bardzo wiedział, co się wokół działo, a robiło się coraz dziwniej. Choć wydawać się mogło, że dziwniej nie będzie, skoro jeszcze przed chwileczką był prawie-świadkiem małego wybuchu, a kilka minut wcześniej cudacznymi, kolorowymi sposobami naprawiał cudze zdjęcia — zwłaszcza że ...

LAVRENCE Trochę nie spodziewał się dalszych wydarzeń. Toć przyszedł jedynie na Lenaje, by pogadać ze znajomymi, pooglądać ciekawy kawałek sztuki, najeść się, napić, gdy Dem nie będzie patrzył, a potem wrócić do domu, trochę odpocząć i położyć się spać. Oczywiście, poznanie kilku nowych osób nie wyb...

ANTONETTE Obudziła się z uczuciem pobolewającej odrobinę powieki. Starała się zamrugać, próbując zbadać dokładne miejsce i okoliczności bólu, ale oczy miała tak sklejone, że najchętniej wcale by ich nie otwierała, od razu z powrotem opadając na łóżko. Zasnęłaby w ciągu pół minuty — z tym akurat nig...

HALSE Zamlaskał. Raz, drugi, trzeci. Nie pomogło. Zamlaskał więc i czwarty raz. Najpierw odczuł bowiem właśnie to: istną pustynię w ustach. Co więcej, gdy mimowolnie chciał je otworzyć, zorientował się, że wargi miał całkiem sklejone. Podobnie zresztą z powiekami, odkrywając tym samym, że chwilowo ...

LAVRENCE Wizja siedzenia na trybunach tuż obok Eli i wspólne oglądanie wszystkich co ciekawszych smaczków wydawała się naprawdę w porządku zajęciem, zwłaszcza że połowę pewnie by przegadali. Lavrence nie miał w tej szkole zbyt wielu znajomych, bo i nie za bardzo nadawał się do lubienia — wielu wpie...

LAVRENCE Pojawienie się Eli zawsze działało w pewien specyficzny, choć niezwykle miły sposób: przestrzeń dookoła... jaśniała. I jakkolwiek strapiony lub zamyślony człowiek by nie był, jak mocno zatopiony we własnym, wewnętrznym smutku lub zestresowany natłokiem myśli, Eli wraz z przyjściem, energic...