*Aevis

MIKA Połacie gładkiego, jasnego piasku widocznego w oddali budziły pewien niepokój. Nie tylko dlatego, że za pomocą piachu można było wyrządzić bardzo dużo krzywdy. Jak wiele zła robiło kilka ziarenek wrzuconych między tryby machiny? Jak bardzo bolało, gdy choć jedna mała drobinka wpadła do oka? Il...

HALSE Atmosfera wokół ogniska była równie szara, ponura, nieprzyjemna i gryząca w oczy jak dym, który się z niego wydobywał. Chmury, równie szare, niechętnie sunęły po nocnym już niebie, przysłaniając gwiazdy i księżyc. Śnieg nie padał, wiatr już nie wiał — tak jakby nawet natura była śpiąca, zdemo...

LAVRENCE Jakim kolorem Lavrence określiłby własne emocje? Nagle, w próbie odciągnięcia swoich myśli od drakonowej porażki, albinos począł się nad tym zastanawiać. I nad jeszcze jednym: czy byłby w stanie to odgadnąć? Albo wręcz sprawdzić? Wszak jego umiejętność oparta jest na kolorach. Ale czy to o...

ANTONETTE Wujek — absolutnie klasycznie dla Wujka — zupełnie nic nie rozumiał. Nie było w tym nic dziwnego, bo choć Toni go uwielbiała, to jednocześnie była zamiłowaną plotkarą i wiedziała, co w trawie piszczy. Ba!, wiedziała nawet, jakiego rodzaju, koloru i długości to trawa, nie mówiąc już o szcz...

dagian Przymykała mocno powieki, bo tylko na to mogła sobie pozwolić. Robiła to bardzo mocno; za mocno. Niemal czuła, jak jej czoło zwija się w zmarszczkach niczym stary, wysłużony wachlarz, a powieki zamieniają się w ciemną linię. Linię, która stanowi jedyne przejście między światłem a ciemnością;...

LAVRENCE Gdyby miał powiedzieć, co ceni w życiu najbardziej, powiedziałby, że nic. A co to niby cenić? Zbyt rażące słońce, które paliło jego zbyt bladą skórę i raziło zbyt jasne oczy? Zbyt chłodne mury szkoły, które tworzyły bardzo nieprzyjemny kontrast? Wrzeszczących i biegających wokoło uczniów, ...

ANTONETTE — Boże Drogi — westchnęła szeptem, z prawdziwą pobożnością godnej świętej spoglądając gdzieś w stronę bezkresnego sklepienia — zmiłuj się nade mną i natchnij mnie wiarą oraz szczęściem. Powinny one być nagrodą za to, że się do Ciebie, Boże, modlę – wszak dzięki mnie istniejesz! Niech Twoj...

Adrian znal Cerys już bardzo długo — zdecydowanie za długo! — a mimo to, ta mała żmijka cały czas potrafiła go jeszcze zaskakiwać. Oczywiście, czego łatwo się domyślić — zaskakiwała go negatywnie, bo albo była za głośna, albo zbyt szybka, albo zbyt wyrywna, albo zbyt… zbyt dziewczęca. I McAvoy byna...

HALSE Odwrócił głowę, rozejrzał się bacznie i czujnie. To trwało może ze dwie sekundy, ale w tym krótkim czasie ogarnął wzrokiem cały teren, jaki właśnie mijali, wszystkie jego nierówności oraz dekoracje, jakimi upstrzyła je natura. Dostrzegł także twarze towarzyszy, tak dobrze znane, przez lata za...

Niespodziewanie w pomieszczeniu zrobiło się potwornie duszno, a ściany zaczęły się kurczyć i napierać na niego, jakby chciały go zamknąć w czymś nie większym niż kostka do gier planszowych. Ale nawet gdyby tak się stało, to Adrian nie zwróciłby na to jakiejś większej uwagi, ponieważ ból, z jakim wł...